Cezve çok eski bir icattır. Bedevi göçebelerin çöl boyunca yanlarında taşıdıkları kapaklı ve kavisli ağızlı bir tencere türüdür..
Ve öyle görünüyor ki, eski güzel Türk cezvelerinden daha iyi ne olabilir? Ama aslında, onu seçmek o kadar kolay değil.
Bakır neden en iyisidir?
Cezve yapımında kullanılan en geleneksel malzeme metaldir. Üretimde bakır, çelik ve alüminyum en sık kullanılır, daha az sıklıkla pirinç ve bronz. Cezveler genellikle seramikle çalışan ustalar tarafından yapılır.
Bakır
Tarihsel olarak cezveler bakırdan yapılmıştır ve bugün bile bakır kaplar kahve yapmak için en uygun seçenek olarak kabul edilmektedir. Uzmanımız nedenini açıklıyor:
Bakırın ısıl iletkenliği yüksektir. Bu, aşağıdan gelen ısının duvarlar boyunca hızla dağılması ve kahvenin eşit şekilde ısıtılması anlamına gelir. Bu da kahvenin lezzetinden tasarruf etmenizi sağlar. Ateşten alınan bakır cezve eşit şekilde soğur ve kahvenin fazla çekilmesini önler.
Bakır cezvedeki kahve kum, gaz ve elektrikli ocaklarda demlenebilir (ancak indüksiyonda pişirilemez).
Son olarak, güzeldir. En basit ve en ucuz bakır cezve bile her zaman otantik görünür ve herhangi bir mutfağın iç kısmına lezzet katar.
Doğru, nüanslar var. İstanbul Kapalıçarşı'nın tezgahlarının üzerine kümeler halinde asılan hafif bakır çubuklar damgalanarak yapılmıştır. Çok ucuzlar, bakmaları güzel ama içlerindeki kahve çok ince duvarlar nedeniyle çok sabit kalitede değil. Dövme ile oluşturulan cezveleri seçmek daha iyidir: altları ve duvarları çok daha kalındır.
Bir başka önemli nüans: Cezvenin içi, bakırın ve içeceğin etkileşimini dışlayan gıda metali (paslanmaz çelik, kalay veya gümüş) ile kaplanmalıdır.
Alüminyum
Sadece kahve yapmak için değil, aynı zamanda sütü ısıtmak veya bir parça yulaf lapası pişirmek için de kullanılan Sovyet çocukluğundan tanıdık bir versiyon. Alüminyum cezveler inanılmaz derecede hafiftir (ki bu da onları taşımaya uygun hale getirir), ucuzdur ve çok iddiasızdır. Doğru, önemli dezavantajları var: alüminyum bir oksit film ile kaplanmış olmasına rağmen, doğal kahvede bulunan asitlerle kolayca ve zevkle kimyasal reaksiyonlara girer ve içeceğe metalik bir tat "verebilir".
Çelik
Pek çok avantajı var: dayanıklı, ucuz, bir içecekle öngörülemeyen reaksiyonlara girmezler ve indüksiyonlu ocak sahiplerinin zevkine göre herhangi bir adaptör gerektirmezler.
Ve bu tür metallerin ana dezavantajı, çeliğin boyun eğmez bir çalışma malzemesi olmasıdır. Ondan, kahve ekstraksiyonu için ideal olan dar boyunlu klasik bir şekil oluşturmak zordur. Ek olarak, çeliğin ısıl iletkenliği bakır veya alüminyumdan çok daha kötüdür.
Seramik
Kil, başka hiçbir malzemede olmadığı gibi, deney yapmaya müsaittir. Usta, duvarların kalınlığını, boyun genişliğini ve kabın tabanını kolayca ayarlayabilir. Bu, kahve yapma açısından ideal bir şekil oluşturmanıza olanak tanır.
Kilin ısıyı uzun süre tutma özelliğinden dolayı, böyle bir cezveyle kahvenin köpük görünümüne getirilmesine gerek yoktur. Ocağı daha erken kapatıp kahvenin kendi kendine "ulaşmasını" bekleyebilirsiniz. . Bu da seramikte bir eksi: cezve uzun süre soğur ve hemen bardağa dökülmeyen içecek fazla çekilerek acı hale gelebilir.
Herhangi bir seramiğin önemli bir dezavantajı: kırılganlığı. En dayanıklı ısıya dayanıklı kordiyerit kil bile dikkatsiz hareketlerden çatlayabilir. Sermetten yapılan cezveler daha güçlüdür.
Boyut önemlidir
Sabah kahvesini yalnız mı seversiniz yoksa bir seferde iki kişilik mi yoksa bir şirket için mi demlemeyi tercih edersiniz? Cezve seçerken bundan başlamakta fayda var.
Doğulu bir şekilde kahve yapmak için klasik hacmi 100-150 ml'dir (75 ml su başına 1 çay kaşığı kahve). Büyük bir fincan tercih ederseniz, 170-250 ml hacmine odaklanabilirsiniz. Sırasıyla iki fincan kahve için 250-350 ml'lik bir hacme ihtiyacınız var. Birkaç porsiyon için - 400 ml'den büyük bir cezve.
Bununla birlikte, profesyoneller hala küçük boy bir cezve almayı tavsiye ediyor: içindeki kahve daha eşit şekilde ısınıyor ve ocakta biraz daha uzun süre durmak zorunda kalmanıza rağmen daha lezzetli çıkıyor.
Önemli: Büyük bir cezvede bir kişi için kahve demlenmesi önerilmez. İdeal olarak, su her zaman “boynun altına” dökülür, böylece içeceğin hava ile temas alanı minimum olur.
Bir form seçin
Cezvenin kanonik şekli: geniş dipli ve dar boyunlu bir külah. Bir nedenden dolayı dar bir boyun gereklidir. Kahve ve hava arasındaki temas yüzeyinin daralması onun sayesinde. Köpüğün oluşturduğu kapak sayesinde içecek, kötü şöhretli kahve aromasından sorumlu uçucu uçucu yağları tutar.
Duvarların kalınlığına ve kulp malzemesine dikkat edin.
“Metal (bakır) bir cezvenin duvarlarının ve tabanının standart kalınlığı 1,5 mm'yi geçmemelidir. Nadir durumlarda, alt kısım daha kalın olabilir: Kural olarak, bu kum üzerinde kahve yapmak için bir seçenektir, ”diye açıklanıyor.
Cezveler için kulp metal, plastik ve ahşaptan yapılmıştır. Hayatın gerçeği, yemek pişirirken metalin ısınması (fırın eldiveni takın!), plastik ise daha yavaş ısınmasına rağmen kötü kokabilir. En iyi seçenek, yukarıya doğru eğilmiş ahşap saplı bir cezveydi ve öyle de kalacak.
İlk buluşma: Yeni bir cezveye nasıl başlanır?
Böylece cezve alınır, kahve öğütülür, geriye demlemek kalır. Acele etmeyin.
İlk hazırlıktan önce, cezveyi deterjan kullanmadan suyla iyice yıkayın ve ardından bir dilim limonla suyu kaynatın (alüminyum gerekli değildir) - bunun dezenfekte edici bir etkisi vardır. Bundan sonra, bir test kabı hazırlamaya ve dökmeye değer: bu, iç duvarları bir uçucu yağ filmi ile kaplayacaktır. Ve tüm bunlardan sonra, en sevdiğiniz içeceğin hazırlanmasının tadını çıkarabilirsiniz.